اولین کفش های سگک دار به دوران رنسانس، از قرن شانزدهم برمی گردد.
همچنین بخشی ضروری از لباس مردانه قرن هجدهم است.
کفش مردانه کیاک مشکی تخت در اصل با زبانه کوتاه، به لطف سگک‌هایشان بلافاصله قابل تشخیص هستند.
اگر این نوع درب زمانی صرفاً زینتی بود، امروزه سگک در نوع خود وسیله ای برای بستن است.
دیدن مدل هایی با حلقه های دوتایی یا حتی سه گانه غیر معمول نیست.
بروگ ها کفش هایی هستند که با سوراخ تزئین شده اند.
این کفش های کوتاه معمولاً به رنگ قهوه ای هستند و روی کفی پهن نصب می شوند.
منشا ایرلندی یا اسکاتلندی آنها در ابتدا توسط کشاورزان استفاده می شد.
اینها اغلب کفش های دربی هستند که در انتها یک یوغ W شکل دارند و در طرفین با سوراخ ها و دندانه هایی تزئین شده اند.
اما بروگ می تواند بروگ یا کفش سگک دار نیز باشد.
این در رنگ‌های فول بروگ (سوراخ‌های اطراف کفش)، نیم‌بروگ (سوراخ‌های فقط در قسمت جلویی) و ربع بروگ (سوراخ‌های روی یک کشش) موجود است.
موکاسین نوعی کفش کوتاه و انعطاف‌پذیر است که از چرم یا قیچی ساخته می‌شود.
این کفش قدیمی ترین کفش شناخته شده در جهان خواهد بود و اولین موکاسین ها در دوران ماقبل تاریخ در 3500 سال قبل از میلاد کشف شده اند.
نسخه های مختلفی وجود دارد که رایج ترین آنها از یک تکه چرم با درز دایره ای شکل به دنبال شکل انگشتان پا در جلو است.
مقرنس را می توان با حاشیه یا حتی زبانه در سطح دم تزئین کرد.
این کفش ها نام خود را مدیون این واقعیت هستند که برای ملوانان و دریانوردان طراحی شده اند.
این سبک از کفش‌ها شبیه یک موکاسین است که دارای بند است.
اغلب به رنگ آبی یا قهوه‌ای، از چرم، روی یک زیره سفید نازک با توری که کل کفش را از طریق چشمک‌ها احاطه می‌کند، ساخته می‌شوند (اما دیگر به ندرت می‌توان آنها را روی یک زیره کماندویی نصب کرد).
امروزه قایق‌ها به عنوان کفش‌های مجلسی در نظر گرفته می‌شوند، همچنین نمادی از سبک preppy است .
