لاستیک اسفنجی با منافذ بزرگ متصل به هم مقاومت کمی در برابر فشار دارد زیرا هوا به راحتی از منافذ خارج می شود.
پس از آزاد شدن هوا، مقاومت در برابر فشرده سازی افزایش می یابد، اما این در حال حاضر ویژگی خود لاستیک است و نه اسفنج.
هنگام فشرده سازی فوم سقفی با ساختار سلولی، هوای محصور در سلول ها نقش غالب را ایفا می کند، دیواره سلول ها در کشش کار می کنند.
ماهیت و اندازه منافذ به نوع مواد منفذ ساز، شرایط استفاده از آنها و ویژگی های فرآیند ولکانیزاسیون بستگی دارد.
منافذ سازها باید تعدادی از الزامات را برآورده کنند: تجزیه حرارتی آنها نباید به طور ناگهانی رخ دهد، اما به تدریج نباید سمی یا بوی نامطبوع داشته باشند و خواص فیزیکی و مکانیکی محصولات نهایی را بدتر کنند.
بسته به منشا، عوامل دمنده به غیر آلی و آلی تقسیم می شوند.
عوامل دمنده غیر آلی (کربنات آمونیوم، بی کربنات سدیم، مخلوط نیتریت سدیم و کلرید آمونیوم و غیره) کمتر مورد استفاده قرار می گیرند، به عنوان مثال، در تولید اسفنج های توالت.
کربنات آمونیوم فنی مخلوطی با محتوای متغیر سه نمک آمونیوم متوسط، اسیدی و کربامیک است که بر سرعت تجزیه آن تأثیر می گذارد.
تجزیه آن در دمای 40-30 درجه سانتیگراد شروع می شود و در دمای 80 درجه به شدت ادامه می یابد .
C که منجر به تشکیل منافذ بزرگ با دیواره های نازک می شود.
با توجه به اینکه کربنات آمونیوم اثر مضری بر بدن انسان دارد (با آزاد شدن آمونیاک، دی اکسید کربن و بخار آب تجزیه می شود) به صورت قرص استفاده می شود.
بی کربنات سدیم در دمای بالای 80 درجه سانتیگراد تجزیه می شود و لاستیک اسفنجی با منافذ کمتر و در نتیجه سنگین تر می شود.
مخلوطی از نیتریت سدیم و کلرید آمونیوم در طی تجزیه تبادلی نیتریت آمونیوم را تشکیل می دهد که به راحتی به آب و نیتروژن تجزیه می شود.
برگشت ناپذیری واکنش تجزیه نیتریت آمونیوم به طور مطلوب این مخلوط از عوامل دمنده را از سایر ترکیبات معدنی متمایز می کند.
نیتروژن پس از سرد شدن محصولات به صورت گاز باقی می ماند، فشار ایجاد شده توسط آن پس از سرد شدن قالب از قبل قابل محاسبه است.
