طرح های گل در بافت های سنگین، گلدوزی مانند، ابریشم های مات یا پشمینه های نرم ظاهر می شوند و معمولاً شامل گل های بزرگ و کوچک، با ظرافت در هم تنیده می شوند.
برخی از شال جوتی جینز دارای نقوش توری هستند که نقوش گل در آنها نقش بسته است.
یکی دیگر از انواع شال کشمیری دوروخا دو رو است، شالی که به گونه ای بافته می شود که دو طرف آن جلوه یکسانی داشته باشد.
این یک کاردستی منحصر به فرد است که در آن یک الگوی شماتیک چند رنگ روی تمام سطح بافته می شود و پس از اتمام شال، رافوگار (گلدوزی خبره) خطوط کلی طرح ها را با رنگ های تیره تر کار می کند تا زیبایی طرح را برجسته کند.
این روش ساخت نه تنها تولید شال برگشت پذیر را به دلیل کمال کار در دو طرف امکان پذیر می کند، بلکه ترکیبی از صنایع دستی بافی و گلدوزی و اعتقادات مذهبی بیان شده در شال های مختلف می باشد.
گرانترین شالها که شاهتوش نامیده میشوند، از پشم بز کوهی تبتی ساخته میشوند.
این شال ها به قدری نازک هستند که حتی یک شال خیلی محکم هم می تواند به راحتی از روی یک حلقه کوچک بلغزد.
ناکشا، ابزاری ایرانی شبیه به ماشین بافندگی ژاکارد که قرنها بعد اختراع شد، به بافندگان هندی این امکان را میداد که طرحهای گلدار مواج و همچنین طرحهای خزنده برادهای را که با آنهایی که با قلم مو نقاشی شده بودند، ایجاد کنند.
شال کشمیری که با استفاده از این تکنیک ایجاد شد، بیش از هر منسوجات هندی دیگری مشهور بود.
شال پشمی بافته شده همیشه به عنوان یک کالای لوکس در نظر گرفته می شد و در قرن هجدهم به شالی مد روز برای خانم های اشراف انگلیسی و فرانسوی تبدیل شد.