نودل برای نودل ضیافتی بسیار مهم است.
همانطور که ضرب المثل “جانگوکسو” وجود دارد، در اصل از آب گوشت استفاده می شود.
این روزها اغلب از نودل لیوانی استفاده می شود.
طعم نودل ضیافتی خوب است، اما طعم خنک و سبک نودل، ذائقه ها را جذب می کند.
از زمانهای قدیم، رشتههایی که در سوپ میغلتانند، رایجترین غذای راحتی بوده که همراه با سوپ برنج در بازارها خورده میشود.
این به این دلیل است که با ریختن نودل پخته شده در دیگ در رشته های از قبل پخته شده و اضافه کردن تزیین به راحتی می شد مقدار زیادی رشته درست کرد. همگرایی در نودل مهم است.
منظور این است که رشته های از قبل پخته شده را در یک کاسه قرار دهید، سوپ داغ را بریزید و سپس آن را بیرون بریزید و دو یا سه بار تکرار کنید.
برای لذت بردن از رشته یانچی ، درست قبل از خوردن آن را بجوشانید و در آب سرد کاملا بشویید و آب آن را خالی کنید تا رشته ها یکدست و جویده شوند.
هنگامی که نیاز به سرو مقدار زیادی نودل دارید، می توانید آن را با یک یا دو بار سرو درست قبل از خوردن، به صورت گرم میل کنید. تزیین را می توان به جای کدو حلوایی، خیار خرد کرد یا روی آن را با کیمچی ورقه شده ریخت.
امروزه رشته های ضیافتی در رستوران های عمومی که اودون یا نودل سرو می کنند بسیار به فروش می رسد.
نودل های خشک موجود در بازار را بجوشانید، آنها را خوب در آب سرد بشویید و خشک کنید.
رایج ترین شکل این است که آب گوشت خام بریزید و سپس مواد مختلف از جمله کیمچی ریز خرد شده را اضافه کنید.
در خانه، نودل های ضیافت را با سس سویا یا کدو سبز سرخ شده چاشنی می کنند، اما وقتی به عنوان غذای مهمانی خورده می شوند، گوشت سرخ شده و چاشنی هایی مانند تخم مرغ سرخ شده ، جعفری و جعفری آب به آن اضافه می شود.
