برای سرخ کردن بهتر است از روغن دانه استفاده کنیم یا روغن زیتون فرابکر؟ در تمام سوپرمارکتها یا هایپرمارکتهای ما، تا به حال، ما به دیدن مقادیر زیادی روغنهای مختلف عادت کردهایم، نه تنها از نظر منشأ و طعم، بلکه از نظر خواص تغذیهای و ارگانولپتیک. در میان بسیاری از آنها، دو مورد شناخته شده هستند: روغن زیتون فوق بکر و روغن آفتابگردان. اکنون این سوال مطرح می شود: کدام یک را در آشپزخانه ترجیح دهیم یا انتخاب کنیم؟
روغن زیتون یک غذای اصیل است که از فشار دادن زیتون به دست می آید. این یک چاشنی خام عالی برای طعم دادن به غذاهای ما، حفظ غذا است، اما مهمتر از همه اساس رژیم مدیترانه ای معروف است. با این حال، چیزی که کمتر کسی می داند، استفاده از روغن زیتون رویال اصلی برای سیب زمینی سرخ شده است. فقط برای تهیه یک سرخ شده ترد و طلایی عالی و خوشمزه باید روغن مناسبی را انتخاب کنید.
اولین سوالی که حتما از خود خواهید پرسید این است: سرخ کردن با روغن زیتون بهتر است یا با روغن دانه؟ برای ما در اولیفیسیو لوواسیو شکی نیست: روغن زیتون برای سرخ کردن ایده آل است، زیرا ثبات بهتری را تضمین می کند. اساساً روغن هرگز نباید به حداکثر دمای خود که نقطه دود نامیده می شود برسد تا شروع به سوزاندن و انتشار مواد سمی و مضر برای بدن ما نکند.
روغن زیتون، به خصوص اگر فرابکر باشد، در واقع مناسبترین روغن برای سرخ کردن است، زیرا سرشار از ویتامین E، پلی فنولها و آنتیاکسیدانها است که محافظت مؤثری در برابر تخریب ناشی از دمای بالای سرخ کردن دارد. روغن زیتون فرابکر تنها روغنی است که نقطه دود بسیار بالایی دارد و به طور موثر در برابر دمای بالا (180-210 درجه سانتی گراد) مقاومت می کند.
روغن آفتابگردان
روغن آفتابگردان دارای چربی های چند غیر اشباع (امگا 3 و امگا 6) بیشتری نسبت به روغن زیتون فرابکر است و در نتیجه به راحتی در دماهای بالا تغییر می کند. علاوه بر این، در صورت عدم وجود آنتی اکسیدان، درجه مضر بودن و سمیت در صورت رسیدن به نقطه دود می تواند بسیار بالاتر باشد. به ویژه، امگا 3 به گرما و دمای بالا حساس هستند. نتیجه این است که به دنبال گرمای بیش از حد و طولانی مدت، روغن آفتابگردان می تواند بیش از حد آسیب ببیند، نه اینکه در سیستم گوارشی نور باشد و برای کبد و کیسه صفرا خورنده باشد.
با این حال، صرف نظر از منشا دانه، همه روغن ها یکسان نیستند. تفاوت در این مورد نیز فرآیند استخراج و پالایش است. فرآیند طولانی مدتی که آنها برای تبدیل شدن به روغنهای ارزان و ماندگار انجام میدهند، با بوی تقریباً غایب و طعم ملایم، آنها را از بهترین مواد مغذی محروم میکند و باعث تشکیل چربیهای مضر برای سلامتی ما میشود.