“سس گوجه فرنگی” پس از آن شروع به محبوب شدن کرد، اما این برند معروف آمریکایی هاینز بود که آن را به آنچه امروز است تبدیل کرد.
در واقع، هنری جان هاینز تصمیم می گیرد یک بار دیگر دستور العمل این چاشنی ضروری را اصلاح کند.
به مواد آن زمان شکر اضافه می کند تا طعم آن نرم شود و حفظ سس بهتر شود.
امروزه سس گوجه فرنگی کاله به صورت روزانه در سراسر جهان مصرف می شود و محوبیت بسیاری را از آن خود نموده است.
پس چه کسی کچاپ را اختراع کرد؟
اگر به چاشنی آنطور که اکنون می شناسیم اشاره کنیم، می توانیم بگوییم که هنری جان هاینز است. با این حال، درست مانند مهاجران آن زمان، شما همچنین می توانید سعی کنید نسخه خود را ایجاد کنید.
چرا این دستور سس کچاپ خانگی را قبل از آزمایش آن در سالاد مکزیکی پیچ و تاب نمی دهید ؟ شاید سس مورد علاقه بعدی بچه ها مال شما باشد، چه کسی می داند؟
در مقایسه با سایر سبزیجات، سس گوجه فرنگی حاوی اسید گلوتامیک بیشتری است که جزء اومامی است.
گلوتامیک اسید یک ماده اومی است که به وفور در کلپ وجود دارد که نماینده داشی ژاپنی است.
به همین دلیل می توان از آن برای طیف گسترده ای از منوها به عنوان داشی اومامی برای پخت و پز استفاده کرد.
کچاپ گوجه فرنگی سرشار از اسید گلوتامیک، جزء اومامی سس گوجه فرنگی است.
این گلوتامیک اسید این مزیت را دارد که در هنگام ملاقات با سایر امامی ها طعم آن را بیشتر می کند.
ترکیب آن با انواع مختلف ترکیبات اومامی، مانند “اسید اینوسینیک” موجود در گوشت و غذاهای دریایی، و “اسید گوانیلیک” موجود در قارچ، طعم آن را تا حد زیادی افزایش می دهد و یک اثر هم افزایی ایجاد می کند.
من می توانم درک کنم که با گوشت و ماهی خوب است.
