وقتی خودروهای مدل امروزی فروخته می‌شوند، بیشتر محصولات نهایی هستند.
برخی از ماشین جرثقیل اسباب بازی کنترل با استانداردهای بسیار بالا و با قیمت قابل مقایسه تولید می شوند، در حالی که تولیدکنندگان انبوه نشان داده اند که قادر به تولید و فروش خودروهای مدل با کیفیت نسبتاً بالا با قیمت های نسبتاً پایین هستند.
با این حال، این خودروها واقعاً به عنوان اسباب بازی برای کودکان در نظر گرفته نشده اند.
همین امر در مورد خودروهای برقی کوچکی که در امتداد شکاف‌های بخش‌هایی از جاده مینیاتوری حرکت می‌کنند، صدق می‌کند.
مانند قطارهای مدل، این به طور فزاینده ای به قلمرو باشگاه های سرگرمی برای بزرگسالان تبدیل شده است.
حتی اگر بسیاری از کودکان امروز ساعت های زیادی را در مقابل یک صفحه نمایش ویدئویی بگذرانند، ماشین همچنان همراه آنهاست.
اکنون شکل بازی های مختلف را به خود گرفته است.
بازی های بی شماری در بازار وجود دارد که در آن بازیکنان می توانند ماشین یا موتور سیکلت را برانند.
محبوب‌ترین آن‌هایی هستند که در آن بازیکنان در یک یا چند مسیر مسابقه معروف یا کورس رالی به رقابت می‌پردازند.
برای تقویت این توهم، جوی استیک هایی به شکل فرمان به همراه پدال ها و تعویض دنده لازم در دسترس هستند.
فقط کوچکترین بچه ها ماشین پدالی را به کامپیوتری که بدین ترتیب مجهز شده ترجیح می دهند.
در حالی که بسیاری از کودکان رویای رانندگی با اتومبیل خود را دارند، تجربه عملی آنها با اتومبیل اغلب آنها را خسته می کند.
اکثر والدین با شنیدن این سوال از صندلی عقب آشنا هستند “آیا ما هنوز آنجا هستیم؟” از زمانی که خیلی کوچک هستند، بچه‌ها داخل ماشین قرار می‌گیرند و با تسمه داخل ماشین می‌بندند، نمی‌توانند کارهای زیادی انجام دهند و محدود به نگاه کردن به بیرون از پنجره‌هایی هستند که اغلب خیلی بلند هستند.
هر بهار مجلات و روزنامه‌ها با توصیه‌های خوبی به والدینی که برای تعطیلات رانندگی برنامه‌ریزی می‌کنند در مورد اینکه چگونه کودکان را در ساعات زیادی از عدم تحرک اجباری در صندلی عقب مشغول نگه دارند، پر می‌شوند.
