عسل تقریباً به اندازه سایر شیرین کننده ها (شکر سفید، شکر قهوه ای، شربت افرا) قند یا کالری دارد، اما به دلیل قدرت شیرین کنندگی بالاتر، انتخاب جالبی است زیرا در مقادیر کمتر مصرف می شود.
همچنین، از آنجایی که شاخص گلیسمی پایین تری دارد، انتخاب عاقلانه تری برای افراد مبتلا به دیابت باقی می ماند.
پدر یک وعده 15 گرمی عسل، هیچ ماده مغذی معیارهایی را ندارد که به عنوان منبع، منبع خوب یا منبع عالی در نظر گرفته شود.
با این حال، استفاده از عسل صادراتی ایران به دلیل خواص ضد باکتریایی و ضد عفونی کنندگی آن جالب است.
انتخاب عسل مناسب نیازمند دانستن نکات ویژه ای است.
هنگام برداشت، عسل مایعی شیرین است که بسته به میزان فروکتوز و گلوکز آن مایع یا متبلور می ماند.
هر چه عسل سرشار از فروکتوز باشد، بیشتر مایع باقی می ماند.
امروزه ده ها نوع عسل یافت می شود.
اگر شناخته شده ترین آنها بر پایه اقاقیا، شبدر، یونجه، گل های وحشی، زغال اخته (زغال اخته)، میله طلایی، درخت سیب یا گندم سیاه باشد، محصولات ویژه در حال تکثیر هستند.
همچنین شکوفه آهک، سبال توت، آویشن، اسطوخودوس، رزماری، استر، آووکادو، مریم گلی، برمبل، تمشک، کلزا، زغال اخته، پنبه، قاصدک، اکالیپتوس، نعناع، کدو تنبل، رزماری، گلرنگ، سویا، سرکه، آفتابگردان، درخت پرتقال، شاه بلوط و غیره نیز عسل تولید می شود.
در بسیاری از کشورها، نام “عسل” تنظیم شده است: این یک غذای کاملاً طبیعی است که نباید چیزی به آن اضافه کرد، نه مواد افزودنی، نه نگهدارنده، نه شربت و غیره.
در کانادا، برچسب باید دارای نام کشور تولید کننده، کیفیت و منشا گل (شدر، گل های وحشی، گندم سیاه و غیره) باشد.
نکته: تبلور عسل نشانه فساد آن نیست.
عوامل زیادی می تواند منجر به این پدیده شود.
برای بازگرداندن سیالیت آن، به سادگی آن را روی حرارت ملایم گرم کنید، که تأثیر “ذوب” کریستال ها را خواهد داشت.
