عدس دارای شاخص گلیسمی پایینی است، بنابراین اجازه می دهد تا قندها را در بدن کنترل کنید و بنابراین به ویژه برای دیابتی ها توصیه می شود.
همچنین عدس ریز خارجی سطح کلسترول بد (LDL) را تنظیم می کنند.
عدس در پیشگیری از بیماری های مزمن و به ویژه سرطان ها نقش دارد.
مطالعه ای در نیویورک نشان داد که مصرف منظم حبوبات، از جمله عدس، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، سینه یا پروستات را تا 32 درصد کاهش می دهد.
عدس علاوه بر کم کالری بودن (به طور متوسط 115 کالری برای 100 گرم عدس پخته شده)، حبوباتی هستند که برای اندام ما مفید هستند.
در واقع، آنها ویژگی داشتن شاخص گلیسمی بسیار پایین را دارند.
به این معنی که وقتی آنها را مصرف می کنیم، انرژی طولانی مدت به ما می دهند (بنابراین قند خون ما بالا نمی رود!) و ما را برای مدت طولانی متوقف می کنند.
بنابراین، هوس های خداحافظی و میان وعده های نابهنگام، واقعاً توصیه نمی شود که از شبح ما مراقبت کنیم!
خبر خوب برای گیاهخوارانی که گوشت نمی خورند: عدس یک حبوبات غنی از آهن (3.3 میلی گرم در 100 گرم) و پروتئین (26٪ خام، 9٪ پخته)، مواد مغذی ضروری برای تغذیه سالم است.
انرژی و تن.
توجه : حتی اگر آهن گیاهی کمتر از آهن گوشت جذب بدن شود، مقدار آهن موجود در عدس برای بهره مندی از آن کافی است! در رابطه با گوشت، از آنجایی که پروتئین های گیاهی موجود در عدس حاوی تمام اسیدهای آمینه ضروری نیستند، مصرف آن ها همراه با آجیل توصیه می شود.
عدس علاوه بر اینکه سرشار از آهن است، منبع جالبی نیز هست: منیزیم، پتاسیم، فسفر، مس، منگنز و کلسیم.
بدون فراموش کردن این نکته که آنها مقدار زیادی ویتامین به خصوص ویتامین های گروه B دارند: ویتامین B9 (ویتامین جالب برای زنان باردار که نیاز به اسید فولیک به میزان قابل توجهی افزایش می یابد) اما همچنین ویتامین B3 که برای سوخت و ساز بدن بسیار مهم است.
