همچنین، این فناوری به هیچ بستری نیاز ندارد و از این رو تلویزیونها بسیار نازکتر و براقتر از LCD شدهاند.
آنها همچنین مشکی های شدید را بهتر از تلویزیون های LED نشان می دهند و هزینه کمتری نیز دارند.
تلویزیون سامسونگ 50 اینچ فورکی اسمارت همچنین گرمای کمتری تولید می کنند و حدود 40 درصد انرژی کمتری نسبت به LED یا LCD مصرف می کنند.
دیود ساطع نور کوانتومی یا تلویزیون های QLED یکی از محبوب ترین انواع تلویزیون در بازار فعلی است.
اگرچه سونی این فناوری را در سال 2013 معرفی کرد، اما برندهایی مانند سامسونگ به سرعت وارد لیگ شدند.
تلویزیونهای QLED از نقاط کوانتومی استفاده میکنند که نانوذرات کوچکی هستند به جای چراغهای LED.
هنگامی که یک میدان الکتریکی از آنها عبور می کند، نقاط برای بهبود رنگ و روشنایی شارژ می شوند.
در مقایسه با LCD و OLED، QLED ها نسبت کنتراست بالاتر و طول عمر بهتری دارند.
با این حال، به دلیل استفاده از فناوری QLED، صفحه نمایش ها بسیار بزرگتر هستند.
تلویزیون های پلاسما (PDP) در اوایل دهه 2000 پس از اینکه بسیاری از مشتریان از تلویزیون های معمولی اشعه کاتدی استفاده نکردند، شاهد محبوبیت زیادی بودند.
در سال 2007، تلویزیون های پلاسما تقاضای زیادی برای صفحه نمایش نازک تر و کیفیت تصویر عالی خود داشتند.
این تلویزیون ها نام خود را از گاز یونیزه شده به نام پلاسما گرفته اند که می تواند به الکتریسیته پاسخ دهد.
صفحه تلویزیون مانند یک شبکه پر از پلاسما طراحی شده است که پیکسل ها را روشن می کند.
آنها نسبت به مدل های قبلی خود واکنش سریع تر و کنتراست رنگ بهتری داشتند.
با این حال، به دلیل هزینه بالای آنها و حفظ دائمی تصویر (رایت در) و ورود LCD و OLED، این فناوری تا سال 2015 منسوخ شد.
