قبل از قرن بیستم، بچه ها شمشیر اسباب بازی های کمی داشتند و اسباب بازی هایی که بسیار گرانبها بودند.
علاوه بر این، کودکان زمان زیادی برای بازی با شمشیر اسباب بازی نداشتند.
فقط یک اقلیت به مدرسه میرفتند، اما از بیشتر کودکان انتظار میرفتند که به والدین خود در انجام کارهای ساده در خانه یا در مزارع کمک کنند.
کودکان مصری بازی های مشابه بازی هایی که کودکان امروز انجام می دهند، انجام می دهند.
آنها همچنین با اسباببازیهایی مانند شمشیر اسباب بازی، سربازان اسباببازی، حیوانات چوبی، توپهای تیلهها، فرفرهها و استخوانهای بند انگشتی (که مانند تاس پرتاب میشوند) بازی میکردند.
در یونان باستان وقتی پسرها در مدرسه نبودند و دختران کار نمی کردند، با مثانه خوک متورم بازی توپ می کردند.
آنها همچنین با بند انگشت بازی می کنند.
بچه ها همچنین با اسباب بازی هایی مانند فرفره، عروسک ها، اسب های مدل چرخ دار، حلقه ها و اسب های گهواره ای بازی می کردند.
بچه های رومی با عروسک ها و حلقه های چوبی یا سفالی بازی می کردند.
آنها همچنین بازی های توپ و تخته بازی می کنند.
و با بند انگشت حیوانات بازی می کردند.
اسباب بازی ها در طول قرن ها تغییر نمی کنند.
در قرن شانزدهم کودکان هنوز با شمشیر های چوبی بازی می کنند. (آنها را بچه های بارتولومی می نامیدند زیرا در نمایشگاه سنت بارتولومئو در لندن فروخته می شدند).
آنها همچنین فنجان و توپ بازی می کردند (یک توپ چوبی با یک فنجان چوبی در انتهای یک دسته.
باید دسته را بچرخانید و سعی کنید توپ را در جام بگیرید).
جان اسپیلزبری اولین پازل را در سال 1767 ساخت.
او قصد داشت با تکه تکه نقشه جغرافیا را آموزش دهد اما به زودی مردم شروع به ساختن اره منبت کاری اره مویی برای سرگرمی کردند.
شمشیر اسباب بازی در سال 1816اختراع شد.