گردو حاوی مولکول هایی است که قادر به تثبیت قند خون هستند.
بنابراین در صورت تغییرات گلیسمی غذای مناسبی هستند.
علاوه بر این، وجود چربی و فیبر به کاهش سرعت جذب قندها و در نتیجه کاهش پدیده پیک گلیسمی کمک می کند.
علاوه بر این، نشان داده شده است که مصرف گردو شیلی در افراد مبتلا به دیابت یا سندرم متابولیک مفید است و تمام پارامترها را بهبود می بخشد.
گردو خلق و خو را بهبود می بخشد مصرف منظم گردو به دلیل وجود امگا 3، منیزیم و تریپتوفان می تواند خلق و خو را بهبود بخشد.
بر اساس یک مطالعه بسیار جدید که توسط ” دانشگاه نیومکزیکو ” انجام شده است، ذینفعان این تأثیر بیش از همه در مردان جوان خواهند بود.
به گفته محققان، این اثر را می توان به ویتامین E و ملاتونین نیز نسبت داد.
آهن موجود در گردو وارد ساختار هموگلوبین می شود، پروتئینی که اکسیژن را در بافت ها توزیع می کند.
کمبود آن می تواند منجر به کم خونی و در نتیجه خستگی، رنگ پریدگی و گرفتگی عضلات شود.
منیزیم گردو بخشی از فرآیندهای بیولوژیکی مختلف می شود و تعادل سیستم عصبی را بازیابی می کند، فشار خون را کاهش می دهد، از بیماری های قلبی عروقی جلوگیری می کند و عملکرد سیستم عضلانی را تحریک می کند.
آرژنین موجود در گردو در میان آمینو اسیدهای موجود در گردو به آرژنین اشاره می کنیم که عملکردهای اساسی متعددی را انجام می دهد.
آرژنین به گشاد شدن رگ‌های خونی کمک می‌کند، بهبود زخم را تسهیل می‌کند، به دفع مواد زائد مانند آمونیاک و تشکیل کراتین کمک می‌کند، ماده‌ای که زمان بهبودی پس از تلاش فیزیکی را کاهش می‌دهد.
خوردن 6 یا 7 گردو در روز نوشدارویی برای سلامتی ما خواهد بود: آنها با کمک به کاهش سطح کلسترول بد خون و محافظت از آن در برابر آسیب های ناشی از پیری سلولی، از قلب و کل سیستم قلبی عروقی محافظت می کنند.
آنها همچنین به ما کمک می کنند سطح گلوکز خون را تحت کنترل داشته باشیم و جذب مواد مغذی را افزایش دهیم.
برای کسانی که ورزش می کنند یا نیاز به بازیابی قدرت در دوره های استرس زا دارند، گردو منبع کاملی از انرژی است.
در نهایت، بدن ما با آنتی اکسیدان های ارزشمند و چربی های خوب از سری امگا 3 پر می شود.
حال بیایید به چند روش برای مصرف منظم آجیل نگاه کنیم.
