در شرایطی که عرضه کافی برای پاسخگویی به تقاضا نیست، تولیدکنندگان با عجله برای تولید بیشتر، نسخههای گلدوزی شدهای مشابه شالهای بافته شده را ایجاد کردند که میتوان آن را در نیمی از زمان تولید کرد.
در اوایل سال 1803، تولید شال حریر ساده کشمیری برای افزایش و سرعت بخشیدن به تولید این شال ها، که قبلاً از سال 1784 در انگلستان و حتی در فرانسه تقلید شده بود، راه اندازی شد.
در سال 1870، ورود ماشین بافندگی ژاکارد به اروپا، انحصاری شال اصلی کشمیری را که تولید آن در Paisley، اسکاتلند آغاز شد، از بین برد.
Paisley آنقدر در پارچه های هندی موجود است که به سختی می توان متوجه شد که تنها حدود 250 سال قدمت دارد.
این طرح از طرحهای گل و درختان زندگی که در دهه 1600 روی ملیلههای گرانقیمت مغول ایجاد شد، به وجود آمد.
نقوش هندی برگرفته از نقوش ایرانی به نام بوتا جغه است که درخت سرو را که نماد ایرانیان است، نشان می دهد.
طرحهای اولیه گیاهان ساده را با گلهای بزرگ و ساقههای نازک و موجدار، برگهای کوچک و ریشه نشان میدادند.
در پایان قرن هجدهم، الگوی پیسلی ایجاد شده بر روی شالهای کشمیری برای بیش از یک قرن در اروپا مرسوم بود و تقلید از این شالهای بافته شده در کارخانههای پیزلی ، اسکاتلند بود که نام آن را به نام پیزلی داد که هنوز هم معمولاً در ایالات متحده و اروپا.
در اواخر قرن هجدهم و تا قرن نوزدهم، پیسلی به نقش مهمی در طیف وسیعی از منسوجات هند تبدیل شد، بدون شک زیرا با دربار مغول مرتبط بود.
شال ترمه یک شال همیشگی در سراسر هند و جهان است.
شال برای گرم کردن، تکمیل یک لباس یا به دلایل نمادین استفاده می شود.
یک نوع معروف شال، تالیت است که مردان یهودی در هنگام نماز و مراسم می پوشند.
امروزه شالها برای گرم نگه داشتن در مهمانیها در فضای باز یا داخل خانه استفاده میشود، جایی که دمای هوا برای مردان کت و شلوار به اندازه کافی گرم است، اما برای زنانی که لباسهایی که ممکن است کت نامناسب باشد، استفاده نمیشود.
