برنج عنبربو اعلا دانه علف غلات است این یکی از مهم ترین کربوهیدرات های غذایی در جهان است که بیش از نیمی از جمعیت جهان به آن وابسته هستند.
برنج که معمولاً آب پز یا بخارپز می شود را می توان به آرد بدون گلوتن تبدیل کرد. این یکی از اجزای اصلی بسیاری از غذاها از جمله غذاهای هند، چین و آسیای جنوب شرقی است.
انواع مختلفی از برنج وجود دارد، اما به طور کلی بر اساس شکل (دانه بلند یا کوتاه) و رنگ – سفید یا قهوه ای – طبقه بندی می شوند برنج سفید سبوس بیرونی غلات غنی از فیبر را همراه با جوانه غنی از مواد مغذی حذف کرده است.
در نتیجه، ماندگاری طولانی‌تری دارد، سریع پخته می‌شود، اما طعم ملایم و خنثی دارد از نظر تغذیه ای فیبر و پروتئین کمتری نسبت به غلات سبوس دار دارد.
از سوی دیگر، برنج قهوه ای حاوی سبوس و جوانه است که آن را غنی از مواد مغذی و فیبر می کند و طعم آجیل را حفظ می کند.
برنج قهوه ای حاوی فیبر و پروتئین است که هر دو اثر سیر کنندگی دارند و در مقایسه با برنج سفید به شاخص گلیسمی (GI) پایین تری کمک می کنند.
این بدان معناست که کربوهیدرات های تامین شده توسط بخشی از برنج قهوه ای به طور پیوسته به انرژی تبدیل می شوند. به همین دلیل، انتخاب برنج قهوه ای به جای سفید به کاهش گلوکز خون و سطح انسولین ناشتا کمک می کند.
همه اینها سطح انرژی را تثبیت می کند، از هوس ها جلوگیری می کند و ممکن است به مدیریت وزن کمک کند.
تصویر برنج سفید کمتر واضح است، برخی از مطالعات نشان می‌دهند که افزایش وزن و به ویژه چربی شکم افزایش می‌یابد، در حالی که مطالعات دیگر هیچ ارتباطی را نشان نمی‌دهند.
با این حال، تصور می‌شود که مصرف منظم برنج سفید ممکن است منجر به افزایش سطح قند خون شود که در طول زمان ممکن است خطر ابتلا به سندرم متابولیک از جمله افزایش وزن را افزایش دهد.
